Het 'Q-moment':

Dit is de benaming die ik heb gekozen voor dat specifieke moment waarin een vorm van helderziendheid optreedt. De term 'helderziendheid' is enigszins misleidend, want het hoeft niet zo te zijn dat de buitenzintuiglijke waarneming die zich voordoet in het 'Q-moment' per se bestaat uit beelden.Het kan ook louter een gevoelswaarneming zijn. Je weet dan meteen hoe een bepaalde situatie zich gaat ontwikkelen of wat de huidige stand van zaken is met betrekking is tot een bepaalde persoon.
Ter illustratie:
Toen ik destijds nog in Amsterdam woonde, had ik een Franse vriend die een leidinggevende functie had bij het 'Maison Descartes'. Deze vriend had een Roemeense viendin. Op een gegeven moment uitte hij zijn bezorgdheid tegenover mij dat helemaal geen contact meer kon krijgen met die vriendin. Telefonisch niet, en ook was zij niet op haar adres aanwezig. Ik besloot om de toen in Nederland zeer bekende paragnost Gerard Croiset te bellen om uit te vissen wat er gaande was. Toen ik hem aan de lijn kreeg was zijn boze reactie 'hoe durft u mij op zondag te bellen'. Nog voor ik nog maar iets had kunnen zeggen, vervolgde hij 'die vrouw is allang terug naar Roemenië' -waarna hij abrupt de verbinding verbrak.
Heel opmerkelijk. Dat voorval heeft me nooit meer losgelaten. Zonder dat ik iets had gezegd wist Croiset meteen over wie, wat en waar het ging.

Dezelfde Gerard Croiset verleende ook regelmatig zijn medewerking aan de politie om vermiste personen te traceren. En daarin was hij niet altijd succesvol. Want om echt te kunnen traceren waar iemand zich bevindt (dood of levend), moet je wél een exacte locatie doorkrijgen -en niet 'ik zie een brug' of zoiets.

Er bestaat een duidelijk verschil tussen helder'zien' en helder 'voelen of 'weten'. Het eerste valt onder 'remote viewing' -waar onder meer het Amerikaanse leger uitvoerig mee heeft geëxperimenteerd- het tweede is de meest gangbare vorm van buitenzintuiglijke waarneming.
Hoe dan ook, het voltrekt zich in het door mij zo genoemde 'Q-moment'. En dat is het moment dat niet wordt overschaduwd (of tenietgedaan) door zogeheten 'ruis'. Met 'ruis' wordt bedoeld het in werking treden van een redeneerproces. Gedachten worden dan de stoorzender in het waarnemingsmomentum.

Ik durf te stellen dat ieder mens beschikt over een intuïtief waarnemingsvermogen waaraan dikwijls bewust voorbij wordt gegaan of onopgemerkt blijft. Intuïtie -direct weten zonder redenering- is niet iets wat op commando in werking treedt. Het is iets waarvoor je je moet leren openstellen.
Het lijkt er niet op dat helderziendheid een proces is dat primair door de hersenen wordt aangedreven en bestuurd. De hersenen vervullen eerder de rol van ontvanger en vertolker van een 'extern' bewustzijnsproces.

Door de eeuwen heen hebben zieners altijd gebruik gemaakt van hulpmiddelen.
In het Westen aanvankelijk geslepen bergkristal in de vorm van spiegels of bollen. Later werden ook speelkaarten als orakelkaarten in gebruik genomen.

Kaarten kunnen misleidend zijn als orakel indien de betekenis die aan de afzonderlijke kaarten wordt toegekend niet in de juiste of bruikbare samenhang wordt gelegd en/of 'gelezen' waardoor de 'Q-waarneming' (dus het intuïtieve waarnemingsmoment) onzuiver wordt of helemaal verloren gaat.

Ik ben na langdurige bestudering van het orakel fenomeen tot de conclusie gekomen dat het in principe niets uitmaakt welk hulpmiddel men gebruikt als kanaal voor intuïtieve waarneming -of dat nu schelpjes, kristallen bollen of kaarten (welke dan ook) zijn. Alles kan werken mits de juiste band wordt gesmeed met het hulpmateriaal dat wordt gebruikt.

Het ritueel:

Zoals bijvoorbeeld sjamanen zich doorgaans van een ritueel bedienen voor healing of waarzeggerij, zo is het kaarleggen als handeling in feite ook een ritueel, dat in werking treedt bij het ter hand nemen en schudden van de kaarten. Vanaf dat moment wordt een mentale toestand opgeroepen die buitenzintuiglijke waarneming initieert.

Middels elektro-encefalografie heeft men geconstateerd dat in de hier bedoelde Q-toestand een gebied van de hersenen rond de pijnappelklier oplicht.
Aura waarneming laat zien dat de zonnevlecht actief wordt.
Dus kennelijk gebeurt er in het 'Q-moment' zowel fysiek als mentaal iets met ons.

Zoals ik met het voorbeeld van Gerard Croiset heb aangegeven, zijn er ook helderzienden die helemaal geen hulpmiddel gebruiken. Maar ook dan is er dikwijls wel sprake van een ritueel. Bijvoorbeeld het maken van een kruisteken, een kort gebed, denken aan een 'gids', of wat dan ook. Na enige tijd wordt zoiets dan een soort spontane reflex buiten onze bewuste wil

Wat ik hier wil zeggen, is dat eenieder die zich in het waarzeggen wil bekwamen zich primair zou moeten toeleggen op het herkennen en vasthouden van het 'Q-moment'. En dat vergt oefening. Van doorslaggevende betekenis is dat men het redeneerproces een stap voor blijft.
Het gebruik van hulpmiddelen, zoals bijvoorbeeld kaarten kunnen daarbij een belangrijk richtsnoer zijn.
Onder meer om te bepalen of we datgene wat wij intuïtief doorkrijgen zich afspeelt in het verleden, het heden of de toekomst. Zoals bij elk hulpmiddel het geval is, moeten ook de kaarten worden gezien als een doorgeefluik, een sluis of 'channel'.

Geïnspireerd door vele onderzoekers van het paranormale, waaronder ook wetenschappers als Tom Campbell (in deze website vertegenwoordigd) ben ik tot het inzicht gekomen
dat iedereen helderziendheid kan ontwikkelen mits dat heel subtiele 'Q-moment' wordt herkend en het lukt de 'Q-waarneming' binnen het bereik van het 'gewone' bewustzijn te brengen.

-.-

Zie ook: Interview with Russel Targ

© 2011 intradimensions

Rupert Sheldrake

De 'Q-waarneming'

Orakel kaarten

'Motphic resonance'

'Remote viewing'

Placebo

Archonten